قالب شعر : منثوی
از : بوستان سعدی
بیت ۱ :
بیا تا براریم دستی زدل که نتوان برآورد فردا ز گل
معنی :
بیا با تمام وجود خداوند را پرستش کنیم ، زیرا بعد از مرگ ، فرصت چنین کاری را نداریم.
آرایه ها :
دست برآریم : کنایه از مناجات بکنیم / دل و گل : جناس / فردا : مجازا قیامت
نکته های دستوری :
برآریم : فعل پیشوندی / نتوان برآورد : وجه مصدری
داستان‌هایی برای فکرکردنیکی از مجموعه طرح‌هایی است که برای رشد تفکر و یادگیری تدوین شده است؛ این کتاب مجموعه‌ای از […]
شازده کوچولو، اثری خیال انگیز و زیباست که در خلال آن عواطف بشری به ساده ترین شکل،تجزیه و تحلیل شده […]
شاعر سعی کرده است بگوید، بنویسد، حرف بزند و از این طریق حسّ پنهان خویش را به دیگرانمنتقل کند. او […]
شعرخوانی و حکایت چند هدف را دنبال می کند. ازجمله می توان به ایجادالتذاذ ادبی درکلاس، پرورش مهارت زبانی خواندن، […]
واژه های درسشریف: بزرگوار، بلند قدر ، پاک نژاد، گهری ضمن : . اثنا، حین، خلال، طینبوت: پیامبری اعتراض : انتقاد و […]